-۹.۷
-۱۱.۵
r=1.0-31.9
Borazine
B3LYP/6-311+G**
HF/6-311+G**
-۱.۳
-۱.۹
r=-6.7
۱-۴-۲ناهمسانگردی تاثیر پذیری مغناطیسی[۷]:
ناهمسانگردی تاثیر پذیری مغناطیسی (۳۳)به صورت زیر تعریف می شود:
(۱-۱)
در این رابطه محور z به صورت عمود بر صفحه حلقه تعریف می شود. این رابطه تفاوت بین تاثیر پذیریهای دیامغناطیس خارج صفحه و میانگین تاثیر پذیریهای دیامغناطیس داخل صفحه (xy) است. کارایی این شاخص مستقل بودن از سیستم مرجع است. این شاخص به روش[۸]CSGT محاسبه می شود(۳۴). منفی تر بودن این شاخص نشانه خصلت آروماتیسیتی بیشتر است.
۱-۴-۳تاثیر پذیری مغناطیسی(۳۵):
این شاخص تفاوت تاثیر پذیری مغناطیسی سیستم و یک سیستم مرجع ناشی از افزایش اتم یا پیوند است:
Λ=χ-χ (۱-۲)
این شاخص نیز به روش CSGT محاسبه می شود. منفی تر بودن این شاخص نشانه خصلت آروماتیسیتی بیشتر است.
۱-۴-۴ شاخصهای ناشی از نطریه اتم در مولکول[۹]:
نظریه اتمها در مولکولها در شکلهای زیر برای مطالعه آروماتیسیتی به کار رفته است(۳۶).
- درجه عدم استقرار الکترون پای (DI)[10]:Bader و همکارانش عدم استقرار چگالی π بیشتری را در هیدروکربنهای سیر نشده حلقوی نسبت به گونه های مشابه ناحلقوی پیدا نمودند.درجه عدم استقرار الکترون پای (DI) به طور کمی بر اسای این نظریه با بهره گرفتن از شاخص عدم استقرار تعیین می شود. این شاخص با انتگرال دوگانه چگالی همبستگی- تبادل حول حوزه های[۱۱]اتمهای A و B به دست می آید. حوزه یک اتم در نظریه AIM به صورت گستره ای در فضای واقعی محدود به سطوح گرادیان شار صفر در یک چگالی الکترونی ρ® یا تا بی نهایت تعریف می شود(۳۷) به طور کمی تعداد الکترونهای نامستقر بین A و B تعیین می شود(۳۸).
برای مثال برای بنزن می توان نوشت:
جدول (۱-۳) درجه عدم استقرار الکترون پایبرای بنزن
E(atom)
DI
B3LYP/6-311++G**
۳.۸۱۰۲۷۴۵۳۳۲e+001
۱.۳۹۶۵۴۰۷۴۱۳e+000
- شاخص عدم استقرار پارا (PDI)[12]: Sola و همکارانش شاخص عدم استقرار را با معیارهای آروماتیک دیگر مرتبط کردند(۳۹). آنها یک معیاری آروماتیک موضعی نوینی را معرفی نمودند: شاخص عدم استقرار پارا (PDI) .
- Hernandez-Trujillo و Matta نیز معیار هندسی را پیشنهاد نمودند که DI را به عنوان اندازه تناوب اشتراک الکترون در نظر می گیرد.
- D3BIA[13] :Caio L. Firme و همکارانش معیار نوینی برای آرماتیسیتی در نظر گرفتند(۴۰). نظریه ها بر اساس:
