قطع زمان (Time cut off): همانند تکنیک قطع انرژی اما برای زمان.

تکه تکه کردن هندسه/انرژی/وزن/ وزن پنجره با رولت روسی: ذرات از یک ناحیه با اهمیت بالاتر به یک ناحیه با اهمیت کمتر منتقل می‎شوند (جایی که آنها احتمالا اندکی در نتیجه مسئله مورد نظر دخالت دارند )تحت عنوان رولت روسی ؛ به این معنی که، برخی از این ذرات در کسر زمان حتمی‎کشته خواهند شد اما بازمانده‎ها با افزایش دادن وزن کسر زمان باقی ماندشان بیشتر به حساب خواهند آمد. در این روش اغلب ذرات بی اهمیت، تا زمانیکه حل مسئله بدون اخلال باقی بماند کمتر دنبال می‎شوند. به عبارت دیگر، اگر یک ذره به ناحیه ای با اهمیت بالاتر منتقل شود، این ذره می‎تاند به دو یا چند ذره(باریکه) تکه تکه شود، هر یک با وزن کمتر و بنابر این شمارش کمتر.
انتقال نمایی: انتقال ذرات در فواصل طولانی، فاصله بین برخورد‎ها در یک جهت ارجح بطور مصنوعی افزایش داده می‎شود و وزن متناظرا بطور مصنوعی کاهش می‎یابد. بخاطر نوسانات زیاد وزن اغلب نتایج، این زیاد سفارش می‎شود که وزن پنجره با انتقال نمایی استفاده شود.
گیراندازی مجازی:وقتی یک ذره برخورد می‎کند احتمال آنکه این ذره توسط هسته‎ها گیراندازی شود وجود دارد. در گیراندازی قیاسی ذره با آن احتمال از بین می‎رود. در گیراندازی مجازی، که همچنین بعنوان بقای تاثیری شناخته می‎شود، ذره هرگز با گیراندازی از بین نمی‎رود ؛ در عوض، وزن آن با احتمال گیراندازی در هر برخورد کاهش می‎یابد.
برخورد تحمیلی: یک ذره می‎تواند هر زمان یک برخورد اجباری را وقتی ذره به یک سلول معین که تقریبا نسبت به این محیط شفاف است وارد می‎شود تحمل کند. ذره و وزنش بطور مناسب به یک قسمت برخوردی و غیر برخوری تکه می‎شود. برخورد‎های اجباری اغلب برای آشکارسازهای نقطه ای، آشکارسازهای حلقوی بکار می‎رود.
همچنین تکنیک‎های دیگری از جمله اثرات متغییر چشمه، آشکارهای نقطه ای و حلقه ای، DXTRAN و نمونه گیری همبسته که برای اطلاعات بیشتر به کد مراجعه شود.
۴-۲-۶- هندسه در MCNP
هندسه MCNP با یک پیکربندی سه بعدی اختیاری که توسط کاربر تعریف می‎شود با موادی درون هندسه سلول که توسط صفحات درجه اول و درجه دوم و هلال بیضیوار درجه چهارم محدود می‎شود سروکار دارد. سلول‎ها با فصل مشترک‎ها، اجتماع، و کامل کردن نواحی که توسط سطوح محدود می‎شوند تعریف می‎شوند. سطوح نیز توسط تولید ضرایب برای معادلات تحلیلی سطح یا، برای انواع سطوح حتمی، که با نقاط روی سطوح مشخص می‎شود، تعریف می‎شوند.
هندسه MCNP نسبت به هندسه ترکیبی بیشتر کد‎ها ی که در دسترس است هندسه خیلی کاملی دارد. MCNP، نسبت به اجسام هندسی از پیش تعریف شده مرکب، همانند یک طرح هندسی ترکیبی، به کاربر انعطاف پذیری مضاعفی از نواحی هندسی که از تمام سطوح درجه دوم هندسه تحلیلی و بیضی سهمی‎وار و ترکیب آنها با عملگر‎های بولی تعریف شده می‎دهد. کد یک بررسی داخلی گسترده را برای یافتن خطاها انجام می‎دهد. بعلاوه، قابلیت تصویرگیری هندسی در MCNP به کاربر کمک می‎کند تا خطاهای هندسی را بررسی کند. هندسه سلول‎ها در MCNP با یک سیستم مختصات کارتزین سروکار دارد. معادلات سطح توسط MCNP که در جدول ۱٫ ۲ لیست شده اند تشخیص داده می‎شود. سیستم مختصات کارتزین خاص بکاربرده شده دلخواه است و توسط کاربر تعریف می‎شود، اما سیستم راستگرد نشان داده شده در شکل ۴-۲ اغلب انتخاب می‎شود.
شکل۴-۲ سیستم راستگرد
با بهره گرفتن از سطوح محدود مشخص روی کارت (خط تعریف) سلول، MCNP ذرات را ازمیان هندسه پیگیری می‎کند، برهمکنش یک پرتابه باریکه با هر سطح محدود را محاسبه، و مینیمم فاصله مثبت تا یک برهمکنش را پیدا می‎کند. اگر فاصله تا برخورد بعدی بزرگتر از این فاصله مینیمم است و هیچ کره DXTRAN در طول باریکه وجود ندارد، ذره سلول حاضر را ترک می‎کند. در تقاطع (فصل مشترک) مناسب سطوح، MCNP صحت سلولی را که ذره با بررسی جهت نقطه تقاطع برای هر سطح برای سلول لیست شده وارد خواهد شد پیدا می‎کند. وقتی تطابق کامل ایجاد شد، MCNP بدنبال یافتن صحت سلول روی وجه دیگر است و ترابرد ادامه می‎یابد.
۴-۲-۶-۱- سلول‎ها
وقتی سلول‎ها تعریف می‎شوند، یک مفهوم مهم جهت تمام نقاط درون یک سلول نسبت به سطح کران دار است. فرض می‎کنیم که معادله یک سطح در مسئله است. برای هر مجموعه ای از نقاط (x, y, z)، اگر S= 0 باشد نقاط روی سطح هستند. بهر‎حال برای نقاط غیر از سطح، اگر S منفی است، نقاط مد نظر نسبت به آن سطح جهت منفی دارند و به عکس، جهت مثبت اگر S مثبت است. بعنوان مثال، نقطه ای در x=3 نسبت به صفحه x - 2= 0 یک جهت مثبت دارد. به این معنی که، معادله
x – D = 3 – ۲ = s = 1 برای x = 3 مثبت است (در اینجا D ثابت است).
سلول‎ها روی کارت‎های سلول تعریف می‎شوند. هر سلول با یک شماره سلول، شماره ماده، و چگالی ماده که توسط مجموعه ای از عملگر‎ها و سطوح علامت دار که سلول را احاطه کرده اند دنبال می‎شود، توصیف می‎شود. اگر جهت مثبت است علامت را می‎توان نادیده گرفت. شماره ماده و چگالی ماده را می‎توان با یک صفر تنها که به یک سلول خالی دلالت دارد جایگزین کرد. شماره سلول بایست در ستون‎های۱ تا ۵ شروع شود. باقی ورودی‎های با یک جاخالی با space جدا می‎شوند. توصیف خیلی کلی از شکل یک کارت سلول را در زیر می‎توان یافت.
شکل:
یا:
j = شماره سلول : ، اگر سلول با کارت TRCL انتقال می‎یابد،
m = 0 اگر سلول خالی است.
m = شماره ماده اگر سلول خالی نیست. بر این دلالت دارد که سلول در بردارنده ماده m است. که با کارت Mm مشخص می‎شود.
d = غایب اگر سلول خالی است.
d = چگالی ماده سلول. یک ورودی مثبت بیان کننده چگالی اتمی‎را بر حسب
است و یک ورودی منفی بیان کننده چگالی اتمی‎را بر حسب
Geom = خصوصیات هندسه سلول. این شامل شماره سطوح به همراه علامت و عملگر‎های بولی که تعیین می‎کند نواحی چگونه محدود شوند.
Params = مشخصات اختیاری پارامتر‎های سلول
n = نام سلول دیگر
List = مجموعه ای از کلمات کلیدی. مقادیری که تفاوت را با سلول n مشخص می‎کند.
هر سطح تمام فضا را به دو ناحیه تقسیم می‎کند، یکی با جهت مثبت نسبت به سطح و دیگری با جهت منفی. توصیف هندسی سلول باید منقطع، واحد، و/یا کامل تعریف شود. بخش پذیری فضای فیزیکی درون سلول‎ها الزاما تنها به نواحی با مواد گوناگون دلالت ندارد، اما می‎تواند توسط مسائل نمونه گیری و تکنیک‎های کاهش واریانس و تالی مدنظر تحت تاثیر قرار گیرد. برای اطلاعات بیشتر به کد مراجعه شود.
۴-۲-۶-۲- تعیین نوع صفحه
سطوح در جه اول و دوم بعلاوه بیضی وار درجه چهار و سهمی‎هندسه تحلیلی همگی در MCNP در دسترس می‎باشند. سطوح توسط پیش فرض از قبیل C/Z برای یک استوانه موازی با محور Z طراحی می‎شود. یک استوانه در یک مبدا دلخواه توسط منشور پیش فرض کلی GQ طراحی می‎شود. یک منشور موازی با یک محور مختصات با منشور پیش فرض ویژه SQ طراحی می‎شود.
۲۹ پیش فرض از انواع مختلف سطوح در جدول ۴-۲ لیست شده اند.
۴-۲-۶-۱-۳- تعیین پارامتر صفحه
دو روش برای تعیین پارامتر‎های سطح در MCNP وجود دارد:
با فراهم کردن ضرایب مناسب مورد لزوم برای بدست آوردن معادله سطح.
این روش سطحی را معرفی می‎کند که از انواع سطوح پیش فرض جدول ۴-۲ استفاده می‎کند تا ضرایب مناسب مورد لزوم برای بدست آوردن معادله سطح را محاسبه کند.
شکل این کارت:
j = شماره سطح: ، اگر به دنبال طراحی سطحی متقارن و انعکاسی هستیم با یک علامت ستاره همراه است.
اگر یک سلول راتعریف کند که با کارت TRCL انتقال می‎یابد،
n = برای هیچ انتقال مختصاتی ۰ یا غایب است.
n = ، شماره یک کارت TRn را مشخص می‎کند.
n = ، مشخص می‎کند که سطح j با سطح n متوالی اند.
a = معادله پیش فرض از جدول ۴-۲٫
List = ورودی یک تا ده رقمی، لازم.
نوع سطح، معادله‎ها، پیش فرض‎ها و لیستی از ورودی‎های کارت در جدول ۴-۲ داده شده اند. برای تعیین یک سطح با این روش، سطح را در جدول ۴-۲ بیابید و ضرایب را برای معادله (شما ممکن است برای آنالیز هندسی به کنکاش در کتابی احتیاج پیدا کنید. ) وارد کنید. اطلاعات روی یک سطح مطابق شکل بالا وارد می‎شوند.
جدول۴-۲ کارت‎های سطح MCNP در صفحه بعد
استوانه یا سهمی دوار. محور موازی با محور x- y- یا - z
مخروط
ورودی کارت
معادله
نوع
توصیف
علامت اختصاری