Alloaromadendrene
۱۰/۰
۱۱/۰
α-Humulene
۰۲/۰
۰۲/۰
Valencene
۱۱/۰
۱۴/۰
Spathulenol
۳۸/۰
۳۷/۰
Widdrol
۳۸/۰
۶۴/۰
جمع
۰۹/۹۹
۰۹/۹۹
۲-۱-۱۱- اثرات ضد میکروبی گیاه آویشن شیرازی
جاویدنیا در سال ۱۹۹۷، اثرات ضد میکروبی این گیاه علیه باسیلوس سوبتیلیس، استافیلوکوکوس اورئوس، پروتئوس میرابیلیس، کلبسیلا پنومونیه، اشرشیا کلی و اثر ضد قارچی آن علیه کاندیدا آلبیکنس و آسپرژیلوس نایجر را گزارش کرد(۲۶). شادزی و همکاران، در سال ۱۹۹۶، خواص ضد قارچی آن را مورد بررسی قرار دادند که با نتایجی مطلوب همراه بود(۱۱۰).
استفاده بیش از حد از نگهدارندههای غذایی شیمیایی که برخی از آنها مشکوک به اثرات سوء سرطانزایی و تراتوژنیکی هستند و یا باقیماندههای سمی ایجاد می کنند، منجر به رویکرد قابل توجه تولید کنندگان مواد غذایی به جایگزینی نگهدارندههای شیمیایی با انواع طبیعی مانند اسانس های گیاهی در فراوردههای غذایی شده است. در این راستا تحقیقات متعددی بر روی خواص آنتی باکتریال این گیاه در مواد غذایی انجام پذیرفته است که تا به حال رضایت بخش بوده است. به طور مثال طبق نتایج بدست آمده از یک تحقیق، زمان رشد تاخیری استافیلوکوک طلایی با افزایش غلظت اسانس آویشن شیرازی به طور قابل توجهی افزایش یافت(۵، ۶). همچنین در مطالعه ای که توسط خوشبین صورت گرفت نشان داده شده که عصاره آبی و استونی آویشن دارای اثرات ضد باکتریایی بیشتری روی باکتری های گرم مثبت نسبت به باکتری های گرم منفی هستند. البته عصاره استونی نسبت به عصاره آبی اثر ضد باکتریایی قویتری علیه باکتری ها نشان داد(۱۳).
سرداری و همکاران در سال ۱۹۹۸، اثرات ضد قارچی این گیاه در کنار ۳۹ گیاه مورد بررسی قرار دادند که اثر ضد قارچی قابل توجهی در برابر قارچهای آسپرژیلوس، کاندیدا و کریپتوکوکوس از آن گزارش شد(۱۰۶). همچنین در مطالعه دیگری که توسط دکتر امین و همکاران بر روی عصاره گیاهان ایران انجام شد اثرات ضد قارچی قوی از آن مشاهده گردید(۳۱). کرم داخل واژنی تهیه شده از آویشن شیرازی در درمان واژینیت کاندیدایی اثرات درمانی مشابه همتای آنتیبیوتیکی خود (کرم داخل واژنی کلوتریمازول) داشت و در طول دوره درمانی مشابه، اثر درمانی آویشن مؤثرتر بود(۶۲).
اثر درمانی دهان شوی تهیه شده از عصاره این گیاه در کنترل استوماتیت آفتی عود کننده (R.A.S) در انسان قابل توجه بوده است(۷۶).
در بررسیهای اثرات ضد ویروسی، اسانس آویشن شیرازی با غلظت ۱۰۰۰۰/۱ روی ویروس HSV در محیط کشت سلولی Hela بی اثر است ولی به دلیل سمیت غلظتهای بالای ۱۰۰۰۰/۱ برای محیط کشت سلولی، بررسی اثرات غلظتهای بالاتر این اسانس بر ویروس مورد بحث، در محیطهای مناسبتر مورد نیاز است(۷). اسید بوتلونیک نیز در عصاره آویشن شیرازی اثرات آنتی پلاسمودیومی در محیط کشت نشان داده است که در اثر تغییراتی است که در جدار گلبولهای قرمز ایجاد می کند که موجب مقاومت این گویچهها در مقابل تهاجم و رشد ارگانیسمی مانند پلاسمودیوم فالسیپاروم در محیط کشت می شود(۱۲۶).
در سال ۲۰۰۵ تحقیقی انجام شد و فعالیت آنتیبیوتیکی چند گیاه دارویی بر ضد گونه های استاندارد استاف اورئوس، سودوموناس آئروژینوزا، اشرشیا کلی، پروتئوس میرابیلیس و فونیکولوم ولگاریس با یکدیگر مقایسه گردید. در این بررسی اسانس آویشن شیرازی با غلظت ۲٪ فعالیت آنتی باکتریال از خود نشان داد و از رشد بسیاری از کشتها جلوگیری نمود. همجنین مخلوط اسانس آویشن همراه با دو گیاه دیگر (Lavandula officinalis & Ferula gomosa) فعالیت ضد سوآرمینگ خوب و ماندگاری بالا داشته و می تواند به همین منظور مورد استفاده قرار گیرد(۷۷).
در تحقیقات دیگری مشخص شد، آویشن شیرازی به علت حضور آلفاـ پینین به میزان ۵% باعث عدم رشد سودوموناس و مشاهده هاله عدم رشد می شود. علت خاصیت ضد میکروبی این روغنها خصلت هیدروفوبیک آنها بوده که سبب تخریب لیپید غشاء سلولی باکتری می شود(۱۱۴).
۲-۱-۱۲- اثرات گیاه آویشن شیرازی بر سیستم ایمنی
در یک مطالعه که توسط خسروی و همکاران در سال ۱۳۸۳ انجام شد، اثر عصاره آویشن شیرازی بر روی سیستم ایمنی همورال، ایمنی سلولی و ایمنی ذاتی خرگوش، مورد ارزیابی قرار گرفت. در بررسی نتایج حاصل از کاربرد این ماده، ایمنی سلولی (که با آزمایش تغییر شکل لنفوسیتی مشخص گردید) و ایمنی همورال در حد مطلوب و معنی داری افزایش یافته بود که نشان میدهد کاربرد آویشن می تواند به عنوان یک محرک مطلوب پاسخهای ایمنی مورد توجه قرار گیرد(۶۸). همچنین در مطالعه دیگری نشان داده شد که کونژوگه اسانس آویشن شیرازی و گلوکاگن باعث افزایش توانایی سیستم ایمنی ذاتی و همچنین افزایش طول مدت تحریک ایمنی می شود. در این تحقیق مشخص گردید با تزریق mg/kg 100 به صورت داخل صفاقی و سینگل دوز به موش سوری، پس از ۴ و ۷ روز که خون آنها با تکنیک الایزا و کمیلومینه سانس بررسی شد، افزایش قابل توجهی در میزان TNFα و میزان فاگوسیتها رخ داد.(۱۱۴).
در یک مطالعه اثر اسانس های گیاهان ایرانی شامل: Z. multiflora, G. pelargonium, Myrth ,Lemon در عملکرد سیستم ایمنی بررسی شده است. نتایج این مطالعه در حیوانات نشان داد که با تزریق زیر جلدی Z.multiflora, G. pelargonium پاسخ ایمنی سلولی به طور مشخص به آنتی ژنهای کاندیدا و میتوژن Con-A تحریک شد. در مقابل در گروه کنترل که اسانس Myrth تلقیح شده بود اثری مشاهده نشد و اسانس Lemon به طور واضح سرکوب کننده پاسخ ایمنی سلولی بود. با تزریق زیر جلدی اسانس های Z. multiflora, Myrth, Lemon ایمنی ذاتی که شامل کشتن و فاگوسیتوز میباشد تحریک شد. در حالیکه تزریق آنها به تنهایی مؤثر نبود(۲۳).
۲-۱-۱۳- اثرات ضد دردی گیاه آویشن شیرازی
قربانی در سال ۱۹۹۸ در تحقیق بر روی موشهای صحرایی با بهره گرفتن از عصاره آبی این گیاه که به صورت جوشاندن در غلظتهای مختلف به دست آمده بود، اثرات ضد دردی مطلوبی در برابر دردهای مزمن مشاهده کرد. در سال ۲۰۰۰ تحقیقی مشابه، توسط حسین زاده و همکاران، روی موشهای صحرایی و سوری نشان داد که محلول آبی و اتانولی قسمت های له شده بخش هوایی گیاه آویشن شیرازی دارای اثرات ضد دردی و ضد التهابی هستند، که می تواند به واسطه گیرندههای اپیوئیدی باشد. این عصاره واجد اثرات ضد التهابی و ضد دردی در التهابات حاد و مزن میباشد(۶۰).
در سال ۲۰۰۳ در دانشگاه علوم پزشکی مشهد اثر ضد دردی آویشن شیرازی مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه عصارهی هیدروالکی (متانول-آب ۹:۱) به فرکشنهای مختلف تقسیم شده و فرکشن هیدروالکلی (متانول- آب ۳:۲) که اثر ضد درد وابسته به دوز از خود نشان داد، نیز توسط سلیکاژل به ۶ جزء دیگر تقسیم گردید که سه جزء آن با دوز mg/kg 100 اثر قابل مقایسه با همان دوز مورفین نشان دادند(۹۸).
همچنین در مطالعه ای که توسط جعفری و همکاران در سال ۲۰۰۴ صورت گرفت اثرات ضد دردی عصاره الکلی و اسانس آویشن با هم مقایسه شدند که نتایج نشان داد اثرات ضد دردی اسانس به طور قابل توجهی بیشتر از عصاره میباشد. در این تشخیص مشخص گردید دوز mg/kg 500 عصاره هیدروالکلی و mg/kg3/0 اسانس به صورت داخل صفاقی از خود نشان میدهد(۶۳).
عصارههای اتانولی و آبی قسمتهای هوایی آویشن شیرازی اثرات ضد دردی محیطی و مرکزی دارند که به ترکیبات فلاونوئیدی آن نسبت داده می شود. این اثر آویشن در موشهای سوری ثابت شده است(۹۸)، و می تواند راهنمایی در مسیر یافتن موادی خالص و طبیعی باشد که واجد اثرات بیهوش کننده میباشند. تحقیق دیگری اثرات فوق را بر روی موش سوری و موش صحرایی تایید کرد و نشان داد تزریق داخل صفاقی، روش مؤثر در کاربرد این دارو است ولی خوراندن اسانس روغنی آویشن در ایجاد بی دردی ناموفق بوده است(۶۳).
مشاهده شده است که این گیاه می تواند التهاب مزمن را مهار کند؛ و چون نالوکسان عملکرد ضد درد این عصاره را مهار می کند لذا احتمال داده می شود که این عصاره از طریق رسپتورهای اوپیوئیدی عمل کند(۲).
۲-۱-۱۴-اثرات گیاه آویشن شیرازی بر ناراحتیهای گوارشی
در طب سنتی از گونه های مختلف آویشن در درمان ناراحتیهای مختلف دستگاه گوارش از جمله سندرم روده تحریک پذیر، که از شایعترین بیماریهای دستگاه گوارش است، استفاده می شود(۲۷).
ترکیب روغنهای اسانس حاصل از گیاه آویشن در تهیه یک چای آروماتیک برای ناراحتیهای گوارشی و به عنوان ضد نفخ و در درمان بی اشتهایی، ناراحتیهای هاضمه، بیماریهای کبدی و صفراوی (رفع زردی) بسیار مؤثر است. اسانس آویشن فرآورده های ضد نفخ و اثر ضد عفونی کننده قوی داشته و در عین حال کمی سمی است که این سمیت مربوط به ماده مؤثر آن “تیمول” است که در اسانس به مقدار زیاد وجود دارد. از این اسانس به صورت محلولهای الکلی گاهی در رفع برخی سوء به مقدار زیاد وجود دارد. از این اسانس به صورت محلولهای الکلی گاهی در رفع برخی سوء هضمها استفاده می شود، ولی در مواقع مصرف آن باید همواره به سمیت آن توجه کرد زیرا مقادیر کم تیمول در بعضی افراد ایجاد عوارضی می کند و موجب آزردگی غده تیروئید می شود(۲).
در تحقیقی که در سال ۲۰۰۲ در دانشکدهی داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد، اثر عصارهی تام آویشن شیرازی در درمان بیماری التهابی روده (IBD) بررسی گردید و طی این تحقیق مشخص شد محلول خوراکی آویشن شیرازی با غلظتppm 600 و ۹۰۰ اثرات چشمگیری در درمان این بیماری از خود نشان میدهد. همچنین دیده شد که غلظت ppm 900 اثری برابر با پردنیزولون از خود نشان می دهد(۸۶).
۲-۱-۱۵- اثرات گیاه آویشن شیرازی بر دستگاه تنفسی
مصرف دم کرده آویشن در مواقع سیاه سرفه و یا جلوگیری از شدت سرفه در برونشیتهای حاد و بیماریهای تنفسی دیگر مانند آنفولانزا و ذاتالریه مؤثر است(۲۷). خواص خلط آور این گیاه نیز که مربوط به اجزای تیمول و کارواکرول آن است، کاربرد این گیاه را در بهبود عوارض تنفسی معمول ساخته است(۵۰).