a275/0
۲۰ : ۸۰
a169/0
۳۰ : ۷۰
a246/0
میانگینهای دارای حرف مشترک در هر ستون اختلاف معنیدار ندارند.
پراکسید هیدروژن یکی از انواع اکسیژن فعال است که در سلول های زنده طی متابولیسم نرمال تولید میشوند، ولی معمولاً سطوح طبیعی آنزیم های آنتیاکسیدانت برای پالایش رادیکالهای آزاد کافی است و آنها را به متابولیتهای بیضرر تبدیل می کنند. در طول دوره تنش، متابولیسم فیزیولوژیکی تولید انواع اکسیژن فعال افزایش می یابد تا حدی که صدمات حاصل از آنها توسط آنزیم های آنتیاکسیدانت قابل جلوگیری نمی باشد (Sharata & Tal., 1998). پراکسید هیدروژن در گیاهان، می تواند نقشی دوگانه داشته باشد به طوری که این ترکیب در غلظتهای پایین به عنوان یک پیام حدواسط جهت تولید سالسیلیک اسید و اتیلن عمل مینماید که سبب تطابق بیشتر با شرایط تنشزا می شود (Qinghua & Zhujun., 2008 ؛ Hu et al., 2009) اما در غلظتهای بالا تخریب بافت و نهایتاً مرگ گیاه را به دنبال دارد (Villa-Castorena et al., 2003). شواهد موجود نشان می دهد که H2O2 به صورت مستقیم در بیان بسیاری از ژنها دخالت داشته و بدین ترتیب باعث بروز پاسخ های دفاعی فوق حساسیت (Kovtun et al., 2000) و یا فعالیت بیشتر سیستم آنتیاکسیدانی (Hung et al., 2005) گیاهان در شرایط تنشهای محیطی می شود. با توجه به عدم مشاهده اختلاف معنیدار در میزان پراکسیدهیدروژن تحت تیمارهای مختلف نیتروژن و نسبتهای متفاوت نیترات به آمونیوم در گیاه همیشه بهار، این نتیجه به دست می آید که این مقدار از ازت و نوع تغذیه نیتروژنی نمیتواند سبب القای استرس اکسیداتیو در گیاه همیشه بهار گردد.
۴-۱۲- محتوای پرولین
مقدار پرولین برگ همیشه بهار تحت تأثیر تیمارهای ازت قرار نگرفت ولی اثراصلی نسبت نیترات به آمونیوم محلول غذایی و برهمکنش ازت و نسبت نیترات به آمونیوم محلول غذایی در سطح احتمال ۱% برای این صفت معنیدار گردید.
جدول۴-۲۳- نتایج تجزیه واریانس تأثیر غلظت ازت، نسبت نیترات به آمونیوم و اثرات متقابل بر پرولین همیشه بهار
منابع تغییرات
درجه آزادی
پرولین
غلظت ازت
۱
ns125/1
نسبت آمونیوم به نیترات
۳
**۳۷۹/۴
غلظت * نسبت
۳
*۱۲۹/۲
خطا
۲۴
۴۹/۰
ضریب تغییرات
-
۳۱/۶۲