بخش اساسی الزامات قانونی در دستورالعمل ایمنی ماشین آلات در صدد این است که به تولیدکننده هشداردهد چه اقداماتی را بایستی قبل از عرضه کالا دربازار اروپا اتخاذ کند . براین اساس ،ماشین آلات صنعتی درصورتی ایمن شناخته شده و مستحق دریافت مارک تجاری CE می باشد که دارای روشنائی مناسب ،دستگیره های صحیح ،سطح خارجی قابل قبول و حاشیه یا زاویه های متناسب و استاندارد بوده ؛ ابزارهای کنترلی مناسب از قبیل ابزارهای لازم توقف اضطراری را دراختیار داشته ؛ و اجزاء و قطعاتی به همراه خود داشته باشد که آن را از خطرات و ریسک های صنعتی در هنگام استفاده منع کند . درهر حال تولید کننده بایستی علاوه بر رعایت تمامی استانداردهای اروپائی و الزامات قانونی ، خطرات و ریسک های احتمالی استفاده از ماشین آلات صنعتی را نیز مد نظر قرارداده و اقدامات تأمینی لازم در این خصوص را پیش بینی و اتخاذ کند.

دستورالعمل راجع به ایمنی ماشین آلات به طور صریح تولیدکننده را مکلف می کند که دفترچه های راهنما را به مصرف کننده ارائه کرده و هشدارهای لازم را در نحوه استفاده از ماشین آلات را داده باشد. این دستورالعمل همچون نظام حقوقی مسئولیت کالای تولیدی در امریکا ،مسئولیت تولیدکنندگان را در تمامی مراحل طراحی ، ساخت ، و اطلاع رسانی مناسب از قبیل درج علائم هشداردهنده ،ارائه دفترچه راهنما ، و نحوه نگهداری و تعمیر را مقرر داشته است.
بر طبق دستورالعمل مزبور تولیدکنندگان مکلف شده اند تا به مصرف کننده اطلاع دهند که چنانچه اقدامات حفاظتی و تأمینی را در هنگام استفاده از ماشین آلات صنعتی رعایت نکنند ویا به هشدارهای ارائه شده وقعی ننهند ، خود یا نزدیکان خود را با ریسک ها و خطرات جدی مواجه خواهند کرد. این دستورالعمل همچنین مقرر می داردکه دفترچه راهنمای پیوست ماشین آلات صنعتی بایستی حاوی اطلاعاتی باشد که دلالت بر انطباق آن با استانداردهای ایمنی و اخذ گواهی های ذیربط در این زمینه نماید. به علاوه آنکه کالای مزبور بایستی شرح کاملی از استفاده های قابل انتظار از آن ، نکات ایمنی در زمان استفاده ،چگونگی سوارکردن قطعات برهم،دفترچه های راهنمای خدمات تعمیر و نگهداری را نیز با خود داشته باشد.
دستور العمل شماره ۱۹۹۹/۴۴/EC مورخ ۲۵ می ۱۹۹۹ میلادی پارلمان و شورای اروپا راجع به جنبه های معینی از فروش کالای مصرفی و تضمینات ذیربط ،مصرف کننده به معنای هرشخص حقیقی است که مبادرت به خرید کالائی می کند که مقصود از آن تجارت ،سودآوری و یا دیگر مقاصد حرفه ای نیست . دراین دستورالعمل ، تولیدکننده به معنای هرشخص یا شرکت تولیدکننده ، واردکننده و یا هرکسی است که نام ، علامت تجاری یا کدگذاری تجاری معینی رابر کالای مصرفی می گذارد.
همچنین مراد از تضمینات ذیربط در این دستورالعمل به معنای پذیرش هر مسئولیتی است که تولیدکننده، واردکننده یا فروشنده در قبال مصرف کننده دارد بدون آنکه هزینه ای برای مصرف کننده به دنبال داشته باشد . ازجمله اینکه پولی را که از فروشنده از بابت فروش کالا دریافت کرده به وی مسترد کند ؛ کالا را برای مصرف کننده جایگزین کرده یا تعمیر کند و خلاصه آنکه انتظارات اولیه مصرف کننده از کالا را برآورده و تأمین کند . مثلاً چنانچه درصدد تعمیر کالای مزبور است. بایستی به نحوی کالای مزبور را تعمیر کند که آن را به همان وضعیت اولیه ای که در قرارداد خرید و فروش بین طرفین مقرر شده بود برگرداند . دستورالعمل های اروپائی ۷۹/۳۱۴/EEC راجع به قیمت گذاری کالاهای غیرخوراکی که با دستورالعمل باشد، بحث قیمت گذاری برروی کالاهای تولیدی از اهمیت خاصی در دستورالعمل های اروپائی برخوردار است . تکلیف فروشنده به اظهارقیمت کالای تولیدی در توسعه سیستم اطلاع رسانی به مصرف کننده نقش اساسی دارد ، زیرا این امر آسان ترین راه برای مصرف کننده جهت ارزیابی و تطبیق قیمت کالاهای تولیدی در سطوح مختلف بوده و ممکن است معیاری برای مرغوبیت یا عدم مرغوبیت کالای تولیدی باشد،اگرچه صرف اظهار قیمت کالا نمی تواند نشان مطمئنی برای مرغوبیت کالا تلقی شود، ولی درهرحال مصرف کننده بایستی علاوه بر داشتن همه اطلاعات لازم نسبت به خرید کالای استاندارد، نسبت قیمت آن نیز علم داشته باشد.

۱- قطعنامه شورای اروپا

بر اساس قطعنامه مورخ ۱۹ دسامبر ۲۰۰۲ شورای اروپا در خصوص اصلاح دستورالعمل راجع به مسئولیت تولید کالای معیوب ، چنانچه تولیدکننده کالا مشخص نباشد، تأمین کنندگان و دلالان کالا در مقابل مصرف کنندگان آسیب دیده مسئولیت خواهند داشت.

۲- استانداردهای ایزو