متوسط
متوسط
پست الکترونیک
متوسط
متوسط
نامه فردی
متوسط
متوسط
یادداشت هاوخاطرات شخصی
زیاد
کم
گزارشات مکتوب رسمی
زیاد
کم
بولتن
بالاترین
پایین ترین
گزارش رسمی رمزدار
Source: Based on R.L. Daft - R. H. Len gal. Information Richness. A Organizational Design . Approach to managerial Behavior-Organizational Design .١٩٨۴
رسانه ها در صورتیکه دارای اثر بخشی (ارسال پیام هدفمند) و کارایی (صرفه جویی در هزینه های انتقال) مورد نظر باشند، موفق ارزیابی میشوند. این رسانه ها از زیاد ترین (بالاترین) بعد غنای اطلاعات و کمترین ظرفیت (تبادلات چهره به چهره) تا پائین ترین سطح از غنای اطلاعات و زیادترین ظرفیت داده (مثل گزارش رسمی رمزدار) روی یک طیف قرار میگیرند.
انتخاب رسانه مناسب تا حد زیادی بر ادراک گیرنده و پذیرش پیام تأثیر می گذارد. به عنوان مثال از آنجا که پیامها معانی پیچیده و تحریک آمیز را به همراه معانی مبهم و نا پیدا (نا آشکار) با خود دارند، ارسال یک فاکس (نمابر) و یا پست الکترونیکی وسیله مناسبی جهت اطلاع فرد از مرگ یکی از اعضاء خانواد اش نیست.
هدف اساسی ارتباطات این است که اولا پیام مشخص (مورد نظر) توسط گیرنده پیام درک و مورد قبول واقع شود و سپس اقدام (عمل) لازم همانطور که انتظارش میرود انجام پذیرد. همینطور بایستی اختلالات یعنی آن چیزی که در درک و پذیرش پیام دخالت می کند شناسایی و اثر آن کاهش یابد.
سؤالات مشخصی وجود دارد که مدیران و کارکنان قبل از ارسال پیام به داخل و یا بیرون سازمان میتوانند ازخود بپرسند، آنها به قرار زیر می باشند:
١ ماهیت اطلاعات چیست؟ پیامی که بایستی ارسال شود چیست؟
٢ مناسبترین رسانه برای ارسال این پیام چیست؟
٣ اگر پیام از طریق رسانه غیر مناسبی ارسال شود، چه نتایجی به بار می آورد؟
انتخاب رسانه مناسب (صحیح) اولین گام در ایجاد ارتباطات مؤثر بین فردی، بین گروهی و بین سازمانی است.
۲-۲-۴- انواع ارتباطات
ارتباطات را از جهات متفاوتی میتوان طبقه بندی کرد. اگر بخواهیم ارتباطات را از نظر عکس العمل در محیط استقرار، بررسی کنیم از طبقه بندی ذیل استفاده می شود:
الف) ارتباطات یک جانبه: اگرعکس العمل گیرنده نسبت به پیام ابراز نشود آن را ارتباط یک جانبه گویند.
ب ) ارتباطات دوجانبه: چناچه، محیط استقرار به گونه ای باشدکه گیرنده عملاً عکس العملها و نظرهای خود را درباره محتوای پیام به اطلاع فرستنده برساند، به آن ارتباط دو جانبه گویند.
۲-۲-۴-۱- ارتباطات افقی، عمودی و مورب