که در آن Z فاصله سطح ایستابی از زهکش، S نصف فاصله زهکش ها، K هدایت هیدرولیکی خاک، R مقدار ضریب زهکشی، x فاصله از زهکش، r شعاع زهکش و h حداکثر بار آبی روی زهکش می باشد.
شکل ۳۹-۴- مقایسه سطح ایستابی (فاصله سطح آب از زهکش) شبیه سازی شده، مشاهده شده با نتایج رابطه کرکهام در بین دو زهکش در حالت همگام
مقادیر مشاهده شده مربوط به پیزومترهای شماره ۱۵، ۱۶، ۱۷، ۱۸ و۱۹ در حالت همگام می باشد که در یک راستا قراردارند. همان طور که مشاهده می گردد در شکل ۳۹-۴، سطح ایستابی اندازه گیری شده و همچنین بدست آمده از معادله کرکهام با مقدار به دست آمده از اجرای مدل PMWIN در حالت همگام هماهنگی زیاد خوبی ندارد و اما می توان گفت که مقدار شبیه سازی شده با مدل از مقدار محاسبه شده با رابطه کرکهام، به سطح ایستابی مشاهده شده نزدیک تر است. ارتفاع سطح ایستابی مشاهده شده و شبیه سازی شده از زهکش با نتایج به دست آمده از معادله کرکهام در زمان های مختلف نیز در شکل های بعدی نشان داده شده است.
شکل ۴۰-۴- مقایسه سطح ایستابی (فاصله سطح آب از زهکش) شبیه سازی شده، مشاهده شده با نتایج رابطه کرکهام در بین دو زهکش در روز ۱۰
شکل ۴۱-۴- مقایسه سطح ایستابی (فاصله سطح آب از زهکش) شبیه سازی شده، مشاهده شده با نتایج رابطه کرکهام در بین دو زهکش در روز۲۰
شکل ۴۲-۴- مقایسه سطح ایستابی (فاصله سطح آب از زهکش) شبیه سازی شده، مشاهده شده با نتایج رابطه کرکهام در بین دو زهکش روز ۳۰
شکل ۴۳-۴- مقایسه سطح ایستابی (فاصله سطح آب از زهکش) شبیه سازی شده، مشاهده شده با نتایج رابطه کرکهام در بین دو زهکش در روز ۴۰
شکل ۴۴-۴- مقایسه سطح ایستابی (فاصله سطح آب از زهکش) شبیه سازی شده، مشاهده شده با نتایج رابطه کرکهام در بین دو زهکش در روز ۵۰
شکل ۴۵-۴- مقایسه سطح ایستابی (فاصله سطح آب از زهکش) شبیه سازی شده، مشاهده شده با نتایج رابطه کرکهام در بین دو زهکش در روز ۶۰
شکل ۴۶-۴- مقایسه سطح ایستابی (فاصله سطح آب از زهکش) شبیه سازی شده، مشاهده شده با نتایج رابطه کرکهام در بین دو زهکش در روز ۷۰
شکل ۴۷-۴- مقایسه سطح ایستابی (فاصله سطح آب از زهکش) شبیه سازی شده، مشاهده شده با نتایج رابطه کرکهام در بین دو زهکش در روز ۸۰
شکل ۴۸-۴- مقایسه سطح ایستابی (فاصله سطح آب از زهکش) شبیه سازی شده، مشاهده شده با نتایج رابطه کرکهام در بین دو زهکش در روز ۹۰
شکل ۴۹-۴- مقایسه سطح ایستابی (فاصله سطح آب از زهکش) شبیه سازی شده، مشاهده شده با نتایج رابطه کرکهام در بین دو زهکش در روز ۱۰۰
شکل ۵۰-۴- مقایسه سطح ایستابی (فاصله سطح آب از زهکش) شبیه سازی شده، مشاهده شده با نتایج رابطه کرکهام در بین دو زهکش در روز ۱۱۰
شکل ۵۱-۴- مقایسه سطح ایستابی (فاصله سطح آب از زهکش) شبیه سازی شده، مشاهده شده با نتایج رابطه کرکهام در بین دو زهکش در روز ۱۲۰
با توجه به شکل های نشان داده شده مشاهده می شود که در حالت غیر همگام در زمان های مختلف ( روزهای ۱۰، ۲۰، ۳۰، ۴۰، ۵۰، ۶۰، ۷۰، ۸۰، ۹۰، ۱۰۰، ۱۱۰ و ۱۲۰) سطح ایستابی شبیه سازی شده نسبت به سطح ایستابی محاسبه شده با رابطه کرکهام، به سطح ایستابی اندازه گیری شده نزدیک تر است.
۴-۱-۲- منطقه کوشکک
به دلیل کوچک بودن محدوده ی مورد مطالعه، در این مدل سازی شرایط مرزی فیزیکی یا هیدروژئولوژیکی خاصی درنظر گرفته نشده است، یعنی تمام سلول ها، سلول های فعال بوده و همه ی آن ها در محاسبات دخیل می باشند. در این ناحیه لایه نفوذ ناپذیر در عمق ۷/۸ متری از سطح زمین قرار دارد (رضایی، ۱۳۷۲). ابعاد سلول ها، ۱*۱ تا ۱۰*۱۰ متر در نظر گرفته شد. محدوده انتخاب شده از سفره آب زیرزمینی پس از شبکه بندی به ۱۶۸ ستون و ۹۵ ردیف تقسیم گردید که همه آن ها از نوع فعال می باشند. برای تعیین شرایط مرزی در روی مرزهای منطقه، با بررسی سطح ایستابی چاه های پیزومتریک مشخص شد که در شمال، جنوب و جنوب شرق یک جریان انتقالی از بیرون مرزها به سمت داخل منطقه وجود دارد. مقادیر تراز سطح ایستابی در ۶ چاه پیزومتریک در دوره ۲۱۰ روزه از داده های رضایی(۱۳۷۲) استخراج گردید.

اجرای مدل PMWIN در حالت همگام
برای اجرای مدل، مقادیر پارامترهای ضریب رسانایی هیدرولیکی زهکش ها () و ضریب رسانایی بین سلول و مرز ورود جریان () و هدایت هیدرولیکی اشباع خاک با مقدار ۷۲/۲ متر در روز به مدل معرفی شد. برای این منظور سطح ایستابی در ۶ چاه پیزومتریک در آذر (زمانی که برای حالت همگام در نظر گرفته شد) انتخاب و مدل بر اساس آن اجرا شد. مقدار طبق رابطه (۲-۳) از حاصلضرب هدایت هیدرولیکی خاک در طول زهکش در یک سلول به دست آمد:
همچنین ضریب رسانایی بین سلول و مرز ورود جریان از رابطه (۵-۳) برابر خواهد بود با:
که از حاصلضرب هدایت هیدرولیکی خاک در سطح مقطع ورود جریان به طول سلول به دست می آید.
شکل ۵۲-۴- مقایسه ارتفاع سطح ایستابی شبیه سازی شده و مشاهده شده با خط یک به یک درحالت همگام در۶ چاهک در آذر ماه (حالت همگام)
شکل ۵۲-۴ نیز مقایسه ارتفاع سطح ایستابی شبیه سازی شده و مشاهده شده با خط یک به یک در حالت همگام را نمایش می دهد. در حالت همگام مقدار NRMSE مقادیر عمق سطح ایستابی برابر ۱/۰ و شاخص تطابق ۸/۰ به دست آمد.
جدول-۳۷-۴- مقایسه ارتفاع سطح ایستابی مشاهده شده و پیش بینی شده ا ز لایه نفوذ ناپذیر (متر) در حالت همگام