یک بار
تنها همین
یک بار
تکرار می شدی
تکرار. . . »
(همان، ۳۲۷)
آن گاه که جنگ شروع می شود، از جنگ می گوید:
«می خواستم
شعری برای جنگ بگویم

دیدم نمی شود
دیگر قلم زبان دلم نیست
گفتم:
باید زمین گذاشت قلم ها را
دیگر سلاح سخن کار ساز نیست
باید سلاح تیزتری برداشت
باید برای جنگ
از لوله ی تفنگم بخوانم
-باواژه ی قشنگ- »
(همان، ۳۸۲)
او از فلسطین می گوید واز رنجها و دردهای کودکان آن سرزمین، در حوزه ی عرفان غزل می سراید ودر حیطه ی ادبیات مذهبی از کربلا و کودکان واز امام علی (ع) و عروج او سخن می گوید:
«ایمان و امان و مذهبش بود نماز
در وقت عروج، مرکبش بود نماز
هنگام که هنگامه ی آن کار رسید
چون بوسه میان دولبش بود نماز»
(همان، ۴۱۷)
وبعضی مواقع هم از تخیلات کودکانه اش سخن به میان می آورد:
«پیش از این ها فکر می کردم خدا
خانه ای دارد کنار ابرها
مثل قصرپادشاه قصه ها
خشتی از الماس و خشتی از طلا»
(امین پور، ۱۳۸۸، ۴۲)
۳-۱-۴-۳ ) مضمون گرایی تازه
قیصر امین پور بیشتر سعی داشته است که مضمون های نوینی را در اشعار خود بگنجاند وبه قول معروف «سخن نوآر، که نو را حلاوتی است دگر» او شاعری است نکته پرداز که در عین سادگی وبی تکلف سخن گفتن، می توان در درون شعر او نکته های ظریف وزیبایی را بیرون کشید. هر چند او به دنبال خلق مضمون های بکر در اشعارش است، هیچ وقت ذهن و زبانش از واقعیت ها فاصله نگرفته، بلکه با حفظ حقیقت مطلب، نگرشی نو ایجاد کرده که تا به حال در اشعار نیامده است :
«پیشینیان با ما
در کار این دنیا چه گفتند؟
گفتند: باید سوخت
گفتند: باید ساخت
گفتیم: باید سوخت ،
اما نه به دنیا
که دنیا را !
گفتیم: باید ساخت،
اما نه با دنیا
که دنیا را !
(امین پور، ۱۳۸۹، ۱۱۰)
۳-۱-۴-۴ ) نوگرایی اندیشه ها
وجود اندیشه های نو وایجاد خلاقیت در اشعار از دیگر ویژگی های شعر قیصرامین پور است. این اندیشه ها هرچند خیلی ساده و معمولی بیان شده اند ولی حرف های زیادی برای گفتن دارند.
یک تفکر سنتی در این مورد بر این باور است که هر چه بوده، گذشتگان و دیگران سروده و نوشته اند . پس آنچه سروده و نوشته می شود، تازگی و طراوت ندارد و دست کم تفسیری از آثار آنان است . اما پاسخی دیگر هست که می گوید: همه چیز را همگان دانند و همگان هنوز به خلق و کشف مدام هنری باور دارند. قیصر یکی از شاعرانی است که در این زمینه تلاش خوبی را سر گرفت .
بعضی مواقع دنیایی از معنا و مفهوم، تنها در دل چند واژه جا می گیرند و اندیشه ای تازه را نمایان می سازند:
«دیروز
ما زندگی را
به بازی گرفتیم
امروز، او
ما را . . .