علی­رغم این که گردشگری ۹ درصد از کل مشاغل ایران برای جوانان دنبال شغل­های رده بالا را به خود اختصاص داده است و اهمیت آن برای دولت روز به روز بیشتر آشکار می­ شود، اما فقط رقم بسیار کمی از ورودی­های سال­های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ (که در حدود ۲ میلیون نفر بوده است) را به خود جلب کرده است. با این وجود، صنعت گردشگری ایران تحت رگبار مسلسل مسایل منفی و تصویر بد است (که توسط رسانه­های غربی به آن دامن زده می­ شود) و به شدت تحت تأثیر محیط سیاسی کشور و روابط بین­الملل آن قرار گرفته است (یورومانیتور^[۳]، ۲۰۰۷).

صنعت گردشگری در کشور ما، چه گردشگری داخلی و چه گردشگری بین ­المللی هیچ گاه به توسعه مطلوب دست نیافته است و این امر نتیجه برنامه ­های تدوین شده بوده است. با توجه به غنای منابع گردشگری کشور، علت این امر عمدتاً در اتخاذ اهداف و سیاست­های نادرست و تنگناهای اجتماعی ـ اقتصادی و عدم توسعه ساخت اقتصادی و زیربنایی نهفته است (معصومی، ۱۳۸۷).
با وجود اهمیت بی­بدیل صنعت گردشگری در توسعه و شکوفایی اقتصادی، سیاست­گذاری­های مناسبی در خصوص ارتقای آن در کشورمان صورت نپذیرفته و عمده تلا ش­های مربوط به توسعه صنعت گردشگری در دهه­های اخیر، معطوف به رهیافت­های تشویقی و تبلیغاتی و یا به عبارتی تقاضامحور بوده ­اند. در این راستا بیشتر هدف­گذاری­ها و وضع دستورالعمل­های اجرایی جذب تقاضا را مدنظر قرار داده است؛ در حالی که، چالش­های پیش روی این صنعت، نه تنها استحکام و تداوم بیشتر سیاست­های جانب تقاضا را طلب می­ کند، بلکه سیاست­گذاری ابعاد عرضه و سازماندهی ساختار فعالیت بنگاه­ها را می­طلبد. جمهوری اسلامی ایران با داشتن جاذبه­های گردشگری (تاریخی، مذهبی، طبیعی ) به لحاظ عدم اتخاذ سیاست­های مؤثر در این بخش، هنوز نتوانسته است به سهم مناسب خود در بازار گردشگری جهان دست یابد و این امر سبب شده است تا بسیاری از معضلات اقتصادی ـ اجتماعی کشور که می ­تواند با توسعه گردشگری مرتفع گردد، همچنان پابرجا بماند. لذا ضروری است ضمن برشمردن چالش­های اساسی مترتب بر این صنعت، به بررسی راهکارهای توسعه صنعت گردشگری در ایران، پرداخته شود (نوبخت و پیروز، ۱۳۸۷: ۸). بخشی از چالش­های اصلی صنعت گردشگری ایران، که از طرف عرضه دیده می­ شود، وجود محدودیت­های سفر برای ورود و حضور گردشگران خارجی در این کشور است. مساله اصلی پیش روی پژوهشگر این است که محدودیت­های واقعی پیش روی گردشگران خارجی در ایران کدامند؟
از طرف دیگر، مخارج گردشگران کره ای در سال ۲۰۱۳ بالغ بر ۱۷ میلیارد دلار بوده است و طبق آمار سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری ۸۷۲۷ کره ای در سال ۱۳۹۲ وارد ایران شده اند (www.visitkorea.or.kr & www.wikipedia.com) که رقم نسبتا قابل توجهی می باشد.
از اینرو، این پژوهش به دنبال شناسایی و اولویت­ بندی مجموعه محدودیت­هایی است که میزان رضایت گردشگران خارجی به ایران، به ویژه گردشگران کره­ای را تحت تأثیر قرار می­ دهند.
۳-۱ اهمیت و ضرورت پژوهش
کلید موفقیت بازاریابی در شناخت بازار و تولید محصولات مطلوب و مورد نیاز بازار نهفته است. اول باید دید مردمی که سفر می­ کنند چه کسانی هستند؟ مشخصات و خصوصیات آنها از لحاظ طبقه اجتماعی، سن، جنس و وضعیت ازدواج چیست؟ دوم این که انگیزه آنها از مسافرت چیست؟ چه می­خواهند و به دنبال چه هستند و چرا مسافرت می­ کنند؟ (داس­ویل، ۱۹۹۷، ترجمه اعرابی و ایزدی، ۱۳۷۸: ۴۲). مردم با هدف برآوردن برخی از نیازهای روانشناختی خود به مسافرت مبادرت می­ورزند. با این حال عده­ای از افراد به دلیل برخی محدودیت­ها تمایلی به مسافرت ندارند (ژانگ^[۴]، ۲۰۰۹).
برعکس انگیزه­ ها که به عنوان محرک سفر عمل می­ کنند، در مقابل، محدودیت­ها به عنوان فیلتری برای گردشگری به شمار می­آیند و موجب کاهش تقاضا می­شوند؛ به عبارت دیگر، علی­رغم وجود انگیزه­ های سفر، محدودیت­ها می­توانند مانع مشارکت تصمیم­گیرندگان اصلی سفر باشند (چن و وو، ۲۰۰۹، به نقل از پیج و هال، ۲۰۰۳). از طرف دیگر محدودیت­های درک شده میزان وفاداری گردشگران را نیز تحت تأثیر قرار می­دهد (تائه^[۵]، ۲۰۰۷). مطالعات نشان می­ دهند که بیشتر محدودیت­های تصمیمات سفر با جنسیت، سبک زندگی و ویژگی­های فرهنگی در ارتباط هستند (خان، ۲۰۱۱، به نقل از جکسون^[۶]، ۱۹۹۱).
برخی از محدودیت­ها باعث می­شوند افراد در فعالیت­های گردشگری کمتر از حد مطلوب مشارکت نمایند. نوع دیگری از محدودیت­ها نیز عواملی را شامل می­شوند که منجر به عدم مشارکت در برخی فعالیت­های خاص می­شوند (سیلوا و کوریا^[۷]، ۲۰۰۸). تحقیقات مرتبط با محدودیت­های گردشگری درصدد بررسی عواملی هستند که از نظر محققین و گردشگران ساختار اولویت­ها و ترجیحات سفر، و یا مشارکت و لذت از آن را محدود می­سازند (جکسون، ۲۰۰۰). شناسایی محدودیت­های سفر به درک عوامل اثرگذاری که رفتار گردشگران را شکل می­ دهند، کمک می­ کند. این کار همچنین می ­تواند مقدمه­ای برای شناسایی تفاوت­های موجود میان انتخاب­های بخش­های مختلف گردشگران باشد (کاتیاپورنپانگ و میلر، ۲۰۰۹، به نقل از ساماندال، نانسی و جکوبویچ^[۸]، ۱۹۹۷). از اینرو، شناسایی محدودیت های پیش روی گردشگران و اتخاذ تدابیری در جهت رفع آنها برای هر کشوری که به دنبال توسعه گردشگری خود است، بسیار ضروری می­باشد.
۴-۱ اهداف پژوهش
شناسایی محدودیت­های گردشگران خارجی در ایران
کمک به برنامه­ ریزان، بازاریابان و متولیان گردشگری ایران در جهت اخذ تصمیمات مناسب
شناسایی عوامل اصلی در عدم موفقیت در جذب انبوه گردشگران خارجی
۵-۱ سوالات پژوهش
۱-۵-۱ سوال اصلی
گردشگران خارجی در ایران با چه محدودیت هایی مواجه هستند؟
۲-۵-۱ سوالات فرعی
کدام یک از محدودیت­های شناسایی شده از نظر گردشگران خارجی ورودی به ایران از اولویت بالانری برخوردار هستند؟
کدام متغیر بیشترین محدودیت ها را برای گردشگران ایجاد می­ کند؟
۶-۱ قلمرو پژوهش
۱-۶-۱ قلمرو موضوعی
پژوهش حاضر از نظر موضوعی در زیرمجموعه مباحث علم بازاریابی قرار می­گیرد.
۲-۶-۱ قلمرو مکانی
گردشگران جنوب شرق آسیایی با تاکید بر گردشگران کشور کره جنوبی که حداقل یک شب در یکی از مراکز اقامتی کشور ایران سکونت داشته اند به عنوان جامعه آماری این تحقیق در نظر گرفته شده ­اند.
۳-۶-۱ قلمرو زمانی
بهار ۱۳۹۳
۷-۱ خلاصه­ای از پژوهش­های گذشته
با بررسی مطالعات مربوط به گردشگری بدین نتیجه رسیدیم که صنعت گردشگری با کمبود تحقیقات کاربردی در حوزه «محدودیت­های سفر» به ویژه محدودیت­های پیش روی گردشگران ورودی به یک کشور مواجه بوده است و این مسأله عموماً در کنار متغیرهای دیگری چون رضایت، مشارکت در سفر، وفاداری و… مورد بررسی قرار گرفته است. در ادامه توضیح مختصری درباره برخی از تحقیقات پیشینی که به موضوع محدودیت­های سفر پرداخته­اند، ارائه می­ شود.
هادسون^[۹] (۲۰۰۰) در مقاله­ای با عنوان «بخش­بندی گردشگران بالقوه: محدودیت­ متفاوت بین مردان و زنان» به اندازه ­گیری ادراک شرکت­ کنندگان فعلی و بالقوه اسکی از محدودیت­های «درون فردی»، «میان فردی»، و «ساختاری» پرداخته است. هادسون در این تحقیق به این نتیجه می­رسد که تفاوت بسیار زیادی در سطح محدودیت­های درون فردی میان مردان و زنان وجود دارد. این محدودیت­ها در ۳۰ نوع و در سه سطح درون فردی، میان فردی و ساختاری مورد بررسی قرار گرفته­اند.
تائه (۲۰۰۷) در پایان نامه کارشناسی ارشد خود با عنوان «سلسله مراتب چندگانه محدودیت­های سفر و اوقات فراغت» از منظر طبقه ­بندی به واکاوی طبقه ­بندی ساختار نظری سلسله مراتب چندگانه به منظور درک بهتر از محدودیت­های سفر ادراک شده بر اساس معیارهای اجتماعی و جمعیت­شناختی پرداخته و می­افزاید چگونه وضعیت­های مالی چندگانه و واحد بر روی مشارکت انفرادی در سفر و اوقات فراغت تأثیر می­ گذارد.
از یافته­های این پژوهش این گونه ادراک می­ شود که گروه ­های بی­بهره در مقایسه با گروه ­های ذی­نفع با محدودیت­های عدیده­ای مواجه هستند. همچنین مشکلات و محدودیت­های «حمل و نقل» و محدودیت­های خاصی که برای «نژادها» و «سنین» مختلف وجود دارد و به عنوان محدودیت­های سفر شناخته می­ شود.
سیلوا و کوریا (۲۰۰۷) در مقاله «تسهیل­گرها و محدویت­های مشارکت در سفر: مطالعه موردی جنوب غرب پرتغال» با تحلیل محدودیت­ها و عوامل تسهیل­گر سفر برای ساکنین جنوب غرب پرتغال به این نتیجه رسیدند که عوامل عمده تصمیم ­گیری برای سفر عبارتند از «زمان»، «پول»، «انگیزه» و «وجود همراه برای سفر».
وی ژانگ^[۱۰] (۲۰۰۹) در رساله دکترای خود با عنوان «انگیزه­ ها، محدودیت­ها و تصمیم ­گیری گردشگران خروجی پکن» چنین نتیجه گرفته است که محدودیت­ها و انگیزه­ ها تأثیر مشخصی در مشارکت در سفر ایجاد می­ کنند. وی می­افزاید انتخاب مقصد و جذابیت آن متأثر از میزان محدودیت­ها و انگیزه­ ها است. از عوامل عمده­ای که به عنوان محدودیت در این تحقیق در نظر گرفته شده ­اند می­توان به «مشکلات زبانی»، «نگرانی­های امنیتی»، «وضعیت مالی»، «مهارت ­ها»، و «زمان» اشاره کرد.
کاتیاپورنپانگ و میلر (۲۰۰۹) در مقاله خود تحت عنوان «محدودیت­های اجتماعی ـ جمعیت­شناختی رفتار گردشگری» به تأثیر محدودیت­های اجتماعی ـ جمعیت­شناختی بر روی ابعاد گزینه­ های سفر پرداخته­اند. این دو پژوهشگر چنین نتیجه گرفته­اند که «سن»، «درآمد»، و «مرحله زندگی» تأثیر متقابل و تفاوت عمده­ای بر روی رفتار گردشگر دارند. آنها همچنین اشاره می­ کنند که عوامل اجتماعی و جمعیت­شناختی به اشکال گوناگونی به محدودیت­های سطوح مختلف رفتار گردشگری تأثیر می­گذارند.
کارنیرو و کرامپتون^[۱۱] (۲۰۰۹) در مقاله خود با عنوان «تأثیر درگیری، آشنایی و محدودیت­ها بر جستجوی اطلاعات مقصد» به بررسی تأثیر درگیری، آشنایی و «محدودیت­های ساختاری» بر روی نحوه جستجوی اطلاعات در دو پارک ملی در کشور پرتغال ­پرداخته­اند و بدین نتیجه رسیده ­اند که مشکلات و محدودیت­های «مالی» مردم را تشویق به جستجوی اطلاعات می­ کند، اما محدودیت­های «زمان» و «قابلیت دسترسی» هیچ تأثیری بر روی جستجوی اطلاعات اعمال نمی­کنند.
۸-۱ چارچوب نظری کلی پژوهش
گردشگران ورودی به ایران
محدودیت ها
دین، نگرش و اعتقادات
اضطراب
خانواده و دوستان
جامعه گردشگر
همراهان سفر
توانایی سفر
ادراک و اگاهی از ایران
ویژگی­های گردشگر
موانع و تنگناهای شرعی و قانونی
موانع سیاسی
موانع اقتصادی
موانع اجتماعی، فرهنگی و عرفی
موانع مهارتی
ضعف زیرساخت­ها و کمبود امکانات