۵- نوآوری در فرایند[۳۵] : بیشتر سرمایه گذاریهای جدید صرف جایگزینی تجهیزات می شود. نرخ رشد این سرمایه گذاریها نشان می‌دهد که صنعت به طور مستمر در پی توسعه ظرفیت تولیدی خود است. نوآوری در فرایند تولید باعث می شود که شرکت، مزیتهایی را نسبت به رقبا به دست آورد. از جمله این مزیت ها می توان به افزایش سرعت فرایند تولید و افزایش قابلیت انعطاف تولید از یک محصول به محصول دیگر اشاره کرد. نوآوری در فرایند باعث می شود که عرضه یکنواخت تولید با کیفیت بالا و یاقیمت پایین امکان پذیر گردد. نوآوری فرایند نیاز به سرمایه گذاری اساسی و اغلب بلندمدت دارد و اداره مؤثر نوآوری فرایند نیاز به مهارت‌های مهندسی، مدیریت تولید و مهارت‌های خرید دارد (لی و همکاران، ۲۰۱۶: ۴۹۲۶).
۶- نوآوری در طراحی[۳۶] : یکی از مسائل مهم در طراحی، قابلیت انعطاف است بدین معنی که کالا با توجه به شرایط بازار و تغییر علائق مصرف کنندگان قابلیت تعدیل داشته باشند. نوآوری در طراحی نیاز به تماس نزدیک با بازار مصرف دارد (مون و همکاران[۳۷]، ۲۰۱۳: ۳۹).
۷- نوآوری در زمینه تجدید فرمول سازی[۳۸] : تجدید فرمول سازی مشابه تغییر در ساختار محصول بدون تغییر در اجزاء آن است. تغییر ویژگی‌های فیزیکی یک محصول، جزء این دسته بندی قرارمی گیرد. نوآوری در زمینه تجدید فرمول سازی، شامل ترکیب مجدد اجزاء فعلی برای ارائه محصول جدید است اما این کار با تجدید ساخت تکنولوژی فرق دارد و ترکیب جدیدی از مواد موجود به دست می‌آید. شرکتی که در کار تجدید فرمول سازی است باید ارتباط نزدیکی بین بازار و کارکنان تولید به وجود آورد و مهارت تعیین نیازهای مشتری و توانایی تبدیل آن ها به یک محصول را داشته باشد (آدامز و همکاران، ۲۰۰۶ : ۴۶).
۸- نوآوری در ارائه خدمات[۳۹] : تحقیقات نشان می‌دهد که هزینه جلب یک مشتری هفت برابر هزینه حفظ آن است. بنابرین نوآوری در خدمات یکی از مسائل مهم در رقابت محسوب می شود. نوآوری در ارائه خدمات مستلزم توسعه تخصص کارکنان در معرفی و ارائه فنی و مناسب محصول است. نوآوری در ارائه خدمات با سطح نسبتاً پایین سرمایه گذاری صورت می‌گیرد و برگشت سرمایه آن سریع است. البته این نوآوری در کوتاه مدت مزیت رقابتی را فراهم می‌کند (کالبورگ و همکاران[۴۰]، ۲۰۱۴: ۳۸۸).
۹- نوآوری در بسته بندی[۴۱] : تغییر بسته بندی عموماً باعث تغییر میزان خرید کالا و یا میزان استفاده از آن در یک دوره زمانی و بازشدن بازارهای جدید بر روی آن کالا می شود. بسته بندی بهتر، نوع کیفیت انبارکردن کالا را بهبود می بخشد و به سلامت محصول و سهولت حمل آن کمک می‌کند که به نوعی در میزان پذیرش مصرف کننده تاثیر دارد. هزینه نوآوری در بسته بندی در مقایسه با هزینه تحقیقات نوآوری‌های دیگر کمتر است اما مزیت رقابتی بلندمدتی برای شرکت ایجاد نمی کند (آدامز و همکاران، ۲۰۰۶ : ۴۹).
۲-۲-۳- فرایند نوآوری
معمولاً در سازمان نوآوری به صورت اقدامات متوالی یا از مجرای مراحل پیاپی صورت می‌گیرد. برای اینکه فرایند نوآوری به صورت موفقیت آمیز به اجرا درآید، مدیران باید نسبت به این امر اطمینان حاصل کنند که مراحل مورد نظر به ترتیب در سازمان رخ دهد. اگر در آن فرایند یکی از مراحل اجرا نشود یا یکی از ارکان وجود نداشته باشد، فرایند نوآوری با شکست روبرو خواهد شد.
نیاز: نیاز برای تغییر و نوآوری زمانی به وجود می‌آید که مدیران نسبت به عملکرد جاری سازمان ناراضی باشند وجود چنین مسئله ای باعث می شودکه مدیران درپی روش های جدید برآیند و در این میان از وجود روش های تازه آگاه گردند (راثول[۴۲]، ۱۹۹۴: ۷۶).
نظر یا ایده: نظر یا ایده ارائه راه جدیدی برای انجام دادن کارها است. نظر یا ایده می‌تواند به صورت الگو، طرح یا برنامه ای باشد که یک سازمان باید آن را به اجرا درآورد یا امکان دارد به صورت دستگاهی جدید، محصولی تازه یا روش جدید برای نظارت بر امور یا شیوه مدیریت بر سازمان باشد. یک ایده یا نظر ممکن است در درون سازمان ارائه شود یا از خارج به داخل سازمان رسوخ کند. معمولاً نظر یا ایده بیش از اینکه موردقبول سازمان قرارگیرد باید با نوع نیاز مورد نظر مقایسه شود یعنی بتواند آن را ارضا کند (کالبورگ[۴۳] و همکاران، ۲۰۱۴: ۳۹۳).
پذیرفتن: پذیرفتن به مرحله ای گفته می شود که مدیران یا تصمیم گیرندگان درصدد برآیند نظر یا ایده پیشنهادی را به اجرا درآورند . برای اینکه تغییری در سازمان ایجاد شود مدیران و کارکنان باید آن را تأیید و از پدیده جدید حمایت کنند (مون[۴۴] و همکاران، ۲۰۱۳: ۳۹).
اجرا: مرحله اجرا زمانی است که اعضای سازمان به یک ایده، روش یا رفتار جدید جامه عمل میپوشانند. در این مرحله احتمالا شرکت باید مواد، وسایل یا ماشین آلات لازم را خریداری کند و کارکنان دوره های آموزشی جدید را طی کنند تا بتوانند ایده یا نظر جدید را به اجرا درآورند. مرحله اجرا اهمیت بسیار زیادی دارد زیرا بدون آن مراحل پیشین بیهوده است (راثول، ۱۹۹۴: ۷۹).
منابع: برای ایجاد نوآوری، منابع انسانی لازم است و باید فعالیت‌هایی صورت گیرد. نوآوری به خودی خود صورت نمی گیرد بلکه مستلزم صرف وقت و منابع است، هم برای ارائه ایده جدید و هم برای جامه عمل پوشانیدن به آن. کارکنان و اعضای سازمان در راستای تامین این دو نیاز باید انرژی لازم را به مصرف برسانند یا آن را تامین کنند (آدامز و همکاران، ۲۰۰۶ : ۶۹).
۲-۲-۴- عوامل مؤثر بر نوآوری
عوامل مؤثر بر نوآوری عبارتند از:
۲-۲-۴-۱ سطح تکنولوژی
سطح تکنولوژی مشخص کننده میزان تکنولوژی (متوسط یا بالا)، میزان نو بودن تکنولوژی شرکت و سابقه وجودی تکنولوژی است (لی و همکاران[۴۵]، ۲۰۱۶: ۴۹۲۰).
۲-۲-۴-۲ سرمایه انسانی
سرمایه انسانی کارآفرینان (مانند آموزش و تجربه جهانی) از ضروری ترین عوامل موفقیت کسب و کار در مراحل آغازین حیات آن می‌باشد. (کاستانو و همکاران، ۲۰۱۶).
۲-۲-۴-۳ رقابت بالقوه
دارا بودن قابلیت‌های رقابتی بالا، موجب بروز انتظارات تجارت بالاتر شده و انگیزه کارآفرینان به رشد تجارت را افزایش خواهدداد. رقابت موجب بروز حلقه نوآوری[۴۶]، توسعه تجارت و نوآوری بیشتر می‌گردد (کاستانو و همکاران، ۲۰۱۶).
۲-۲-۴-۴ عملکرد اقتصادی
عملکرد اقتصادی نیز اثر مثبتی بر نوآوری دارد چرا که عملکرد اقتصادی بهتر، کارآفرینان را تشویق می‌کند تا بواسطه محصولات نوین و رقابتی خود به دنبال فرصت‌های بیشتری در بازار باشند (کاستانو و همکاران، ۲۰۱۶).
۲-۳- بین‌المللی شدن[۴۷]
“
