جدول شماره (۴-۹). میزان آلفای کرونباخ به ازای هر سوال پرسشنامه ۱۰۶
جدول شماره (۴-۱۰). نتایج آزمون کولموگروف – اسمیرنف در بخش بخش مدیریت دانش ۱۰۸
جدول شماره (۴-۱۱). نتایج آزمون کولموگروف – اسمیرنف در بخش بخش نوآوری ۱۰۹
جدول شماره (۴-۱۲).نتایج آزمونr (ضریب همبستگی پیرسون) دربخش مدیریت دانش و نوآوری ۱۱۱
جدول شماره (۴-۱۳). نتایج آزمون کولموگروف – اسمیرنف در بخش مدیریت دانش ۱۱۲
جدول شماره (۴-۱۴).نتایج آزمون کولموگروف – اسمیرنف در بخش کیفیت ارائه خدمات ۱۱۳
جدول شماره (۴-۱۵).نتایج آزمونr دربخش مدیریت دانش و کیفیت ارائه خدمات ۱۱۴
جدول شماره (۴-۱۶). نتایج آزمون کولموگروف – اسمیرنف در بخش مدیریت دانش ۱۱۶
جدول شماره (۴-۱۷). نتایج آزمون کولموگروف – اسمیرنف در بخش سودآوری ۱۱۶
جدول شماره (۴-۱۸)نتایج آزمونr (ضریب همبستگی پیرسون) دربخش مدیریت دانش و سودآوری ۱۱۷
جدول شماره (۴-۱۹). نتایج آزمون کولموگروف – اسمیرنف در بخش مدیریت دانش ۱۱۹
جدول شماره (۴-۲۰). نتایج آزمون کولموگروف – اسمیرنف در بخش عملکرد ۱۱۹
جدول شماره (۴-۲۱).نتایج آزمونr (ضریب همبستگی پیرسون) دربخش مدیریت دانش و عملکرد ۱۲۰
فهرست نمودارها
نمودار (۲-۱). فرایند تبدیل داده به دانش و خرد سازمانی ۲۶
نمودار شماره (۲-۲). تئوری مدیریت دانش جامعه نگر ۴۷
نمودار شماره (۲-۳). مدل حلزونی مدیریت دانش نوناکا و تاکوچی ۴۹
نمودار شماره (۲-۴). مدل پایه های ساختمان مدیریت دانش ۵۱
نمودار (۲-۵). چرخه مدیریت دانش ۵۷
نمودارشماره(۲-۶). رابطه بین مدیریت دانش، یادگیری و نوآوری سازمانی(لیائو و وو، ۲۰۱۰) ۶۴
نمودار شماره (۴-۱). توزیع سابقه خدمت پاسخگویان ۱۰۳
نمودار شماره (۴-۲). توزیع جنسی پاسخگویان ۱۰۴
نمودار شماره(۴-۳). توزیع تحصیلات پاسخگویان ۱۰۴
نمودار شماره (۴-۴). نتایج آزمون کولموگروف – اسمیرنف در بخش مدیریت دانش ۱۰۸
نمودار شماره (۴-۵). نتایج آزمون کولموگروف – اسمیرنف در بخش نوآوری ۱۰۹
نمودار شماره (۴-۶). نتایج آزمون کولموگروف – اسمیرنف در بخش مدیریت دانش ۱۱۳
نمودار شماره (۴-۷). نتایج آزمون کولموگروف – اسمیرنف در بخش کیفیت ارائه خدمات ۱۱۳
نمودار شماره(۴-۸). نتایج آزمون کولموگروف – اسمیرنف در بخش مدیریت دانش ۱۱۶
نمودار شماره(۴-۹). نتایج آزمون کولموگروف – اسمیرنف در بخش سودآوری ۱۱۶
نمودار شماره (۴-۱۰). نتایج آزمون کولموگروف – اسمیرنف در بخش مدیریت دانش ۱۱۸
نمودار شماره(۴-۱۱). نتایج آزمون کولموگروف – اسمیرنف در بخش عملکرد ۱۱۹
چکیده
امروزه دانش در سازمانها اهمیت ویژه ای یافته و مدیریت موفق دانش مشخصه اصلی بقای یک سازمان است. در اقتصادهای مبتنی بر دانش، سازمان ها نیازمند انطباق و به روز رسانی دانش خود برای حفظ قابلیت های نوآوری هستند. نوآوری، کیفیت ارائه خدمات، سود دهی و فرهنگ سازمانی به عنوان جنبه های متفاوت عملکرد سازمانی، عصاره و نتیجه مدیریت دانش اند و در مواجهه یا محیط متغیر، نوآوری ها سازمان را به انعطاف پذیری در برابر تغییر مجهز می کنند و کلید بقا و موفقیت اند. یادگیری عامل حیاتی برای رشد و توسعه دانش و نوآوری سازمانی است. سازمان ها دانش را از طریق یادگیری فردی، کاوش محیط داخلی و بیرونی و به کارگیری کارکنان جدید یا خرید سازمان هایی با دانش مورد نیاز از منابع بیرونی بدست می آورند. این تحقیق با هدف بررسی رابطه بین مدیریت دانش و عملکرد در شعب بانک انصار در غرب تهران صورت گرفته است و تاثیر سه بعد نوآوری در ارائه خدمات، کیفیت در ارائه خدمات، سود دهی بر مدیریت دانش در سازمان مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل از تجزیه تحلیل داده ها با بهره گرفتن از نرم افزار spss و آزمون کولموگروف – اسمیرنف بیانگر آن است که کلیه داده ها در هر ۴ فرضیه از توزیع نرمال پیروی می کنند. نتایج آزمون پیرسون نشان می دهد که بین متغیر مدیریت دانش با هریک از متغیرهای عملکرد سازمانی که شامل: نوآوری در ارائه خدمات، کیفیت ارائه خدمات، سودآوری و در مجموع با عملکرد سازمانی رابطه ای مثبت و معنی دار وجود دارد.

کلمات کلیدی
مدیریت دانش، عملکرد سازمانی، متغیرهای نوآوری در ارائه خدمات، کیفیت ارائه خدمات، سودآوری
فصل اول
کلیات پژوهش
۱-۱- مقدمه
همگام با چرخش از سوی اقتصاد مبتنی بر صنعت به اقتصاد دانشی سازمانها نیز خود را بر آن داشته اند تا بر تکیه و دانش و اطلاعات و استفاده در فرایند کسب و کار توان رقابتی خود را افزایش دهند. مدیریت دانش طیف وسیعی از فعالیت هاست که برای مدیریت ، مبادله ، خلق یا ارتقای سرما یه های فکری در سطح کلان بکار می رود. مدیریت دانش طراحی هوشمندانه فرآیندها ، ابزار، ساختار و غیره با قصد افزایش ، نوسازی، اشتراک یا بهبود استفاده از دانش است که هر کدام از سه عنصر سرمایه فکری یعنی ساختاری، انسانی و اجتماعی نمایان می شود (احمدیان و همکاران، ۱۳۹۰، ص۱۳۱).
مدیریت دانش فرآیندی است که به سازمانها کمک می کند تا اطلاعات و مهارتهای مهم را که به عنوان حافظه سازمانی محسوب می شود و به طور معمول به صورت سازماندهی نشده وجود دارند ، شناسایی، انتخاب، سازماندهی و منتشر نمایند. این امر مدیریت سازمانها را برای حل مسائل یادگیری، برنامه ریزی راهبردی و تصمیم گیریهای پویا به صورت کارا و مؤثر قادر می سازد. به طور کلی سازمانها به دو دسته دارایی ها (سرمایه) تکیه می کنند: دارایی ملموس و دارایی ناملموس. آنچه تا چندی پیش مورد توجه سازمان ها بودکسب و بهینه سازی دارایی های ملموس مانند ماشین آلات و تجهیزات بود . اما امروزه سازمانها دریافته اند که دارایی ناملموس مانند سرمایه فکری، تجربیات، دانش سازمانی و اطلاعات موجب موفقیت و بقای آنها می شود و دارایی زیرساختاری است که سازمان را برای انجام فعالیت هایش توانمند می سازد (طالبی و همکاران، ۱۳۹۲، ۲۱). به طور کلی می توان گفت سازمانهای آینده سازمانهای دانش محور خواهند بود. سرمایه دانشی دارایی نهفته و پنهانی سازمانها است که با مدیریت و اداره آن می توان به مزیتهای رقابتی دست یافت . در واقع دانش بعنوان منبعی برای بقای سازمانها ضروری به نظر می رسد. و شرط موفقیت سازمانها رسیدن به یک دانش و فهم عمیق در تمامی سطوح است به نحوی که پیتر دراکر راز موفقیت سازمانها را در قرن ۲۱ مدیریت دانش می داند (دانش فرد و ذاکری، ۱۳۸۸).
در نهایت می توان گفت امروزه دانش به عنوان مهمترین سرمایه و دارایی یک سازمان و محرکی برای ایجاد مزیت رقابتی، تحول سازمانی، نوآوری و بهبود عملکرد در سازمان به شمار می رود و در مقایسه با انواع دیگر داراییها، دارای این طبیعت منحصربه فرد است؛ زیرا هر چه بیشتر استفاده شود به ارزش آن افزوده می شود
و به واسطه ی تغییرات محیطی از قبیل جهانی شدن روزافزون رقابت، سرعت افول یا پیرشوندگی دانش و اطلاعات، پویایی نوآوریهای محصول و فرایند و رقابت از طریق بازارهای خرید، یک امر ضروری برای سازمان ها به حساب می آید (الوانی و همکاران، ۱۳۹۳، ص۸).
۱-۲- بیان مسأله
دنیای پویا و متغیر امروزی، در حال ورود به اقتصاد دانش محور است. در این اقتصاد، دانش و سرمایه ­های فکری سازمان، جزء مهمترین دارایی­ های سازمانی محسوب شده و یکی از منابع حیاتی برای کسب مزیت رقابتی در سازمان­ها هستند (فین و تورگیر^[۱]، ۲۰۰۸؛ اخوان و یزدی مقدم، ۱۳۹۲). علاوه بر این، دانش که به عنوان برترین و والاترین شکل اطلاعات شناخته می شود می­بایست به شیوه­ای مناسب مدیریت شده تا سازمان بتواند برای خود مزیت رقابتی پایدار ایجاد کند (لاکشمن^[۲]، ۲۰۰۹). سازمان های موفق و کامیاب امروزی، سازمان­هایی هستند که دانش جدید را خلق و یا کسب کرده و آن را به شیوه ­های کاربردی برای بهبود فعالیت هایشان تبدیل کرده ­اند.
زمانی سازمان­ها به دنبال کسب و یافتن اطلاعات و دانش بودند، اما امروزه با حجم انبوهی از اطلاعات و داده ­های گوناگون روبرو هستند که در بسیاری از این موارد، اداره و بهره ­برداری صحیح از آن خود مسئله دیگری است. در عصر حاضر، برخورداری از اطلاعات و مدیریت دانش، به موقعیتی استوار برای ادامه حیات در سازمان­های پویا و نوآور تبدیل شده و حتی توان رقابت در بازارها و تجارت منوط به کسب، توسعه و به­روز بودن دانش فردی و سازمانی است. تا حدی که دانش جزئی از سرمایه تلقی می­ شود (صفرزاده و دیگران، ۱۳۹۱). از این­رو مدیریت هوشیار بر آن است که هر چه بیشتر و بهتر از ابزاری به­نام دانش برای رویارویی و مقابله با عوامل عدم اطمینان، حفظ موقعیت و ایجاد خلاقیت و نوآوری جهت گسترش عرضه رقابتی، استفاده نماید. این امر مستلزم این است که سازمان­ها با ارج نهادن به مدیریت دانش، آن­را به­عنوان یک نیاز ضروری، جهت پیشگامی در عرصه رقابتی در زمره برنامه ­های الویت­دار خود قرار دهد. اما اینکه چطور سازمان ها پروژه های مدیریت دانش را اجرایی کنند و اینکه چطور فعالیتهای مدیریت دانش را در فرایندهای عملیاتی سازمان بکار گیرند هنوز خیلی واضح نمی باشد .در سالهای اخیر بسیاری از صاحبنظران به این موضوع توجه کرده اند که سازمانها به وسیله فعالیتهای مدیریت دانش به راندمان مدیریتی بهتری دست یابند و اطلاعات صحیح و به موقعی به افراد منتقل کنند و همچنین سطوح رضایت مدیریتی را افزایش دهند. موفقیت سازمانها به طور فزاینده ای به این موضوع وابسته است که چطور سازمان می تواند به طور موثر دانش را بین کارکنان سطوح مختلف سازمانها جمع آوری ، ذخیره بازیابی کند (مامفوورد و لیکانان، ۲۰۰۴، ۷۴).