کمترین میزان همبستگی(۰۵۶۶/۰-) نیز بین افراد ۱۲ و ۲۸ وجود دارد.
ضریب همبستگی پیرسون بین دو گروه، با توجه به میانگین پاسخهای هر گروه به ۶۸ گویه تحقیق، برابر با ۶۷۱/۰ میباشد که نشانگر همبستگی متوسط بین دیدگاههای دو گروه نسبت به گویههای تحقیق است.
به دنبال محاسبه ضرایب همبستگی، «تحلیل عاملی[۳]» نیز انجام شد. تحلیل عاملی روشی است که میتوان از طریق آن، افراد، گویهها و به طور کلی متغیرهایی را که به یکدیگر شباهت بیشتری دارند، در گونههای مربوط قرار داد. با محاسبه مقادیر بار عاملی دو گونه گروه مشخص گردید. ۱۸ نفر در گروه اول متشکل از ۱۲ روحانی و ۶ استاد، و ۱۲ نفر در گروه دوم متشکل از ۳ روحانی و ۹ استاد، قرار گرفتند. به همین دلیل گروه اول را گروه روحانیان و گروه دوم را گروه استادان نامگذاری میکنیم. مقادیر بار عاملی هر گروه را در جدول شماره ۱ ضمیمه میتوان دید. جدول شماره ۲ ضمیمه نیز شامل مقادیر وزن برای هر دو گروه است. در نمودار ۴٫۴ نحوه گروهبندی پاسخگویان بر اساس تحلیل عاملی نمایش داده شده. رنگ آبی معرف گروه اول یعنی روحانیان و رنگ قرمز نشان دهنده گروه دوم یعنی استادان میباشد.
در ماتریس ۵٫۴ میزان همبستگی پاسخگویان پس از تحلیل عاملی نمایش داده میشود. در این ماتریس میتوان همبستگی پاسخگویان هر گروه را با هم مشاهده کرد. همان طور که مشاهده میشود ، همبستگی پاسخگویان گروه اول یعنی روحانیان با هم زیاد است در حالی که همبستگی پاسخگویان گروه دوم یعنی استادان با هم کم است. به این ترتیب نظرات روحانیان در حوزه دین و رسانه به هم نزدیکتر است تا نظرات استادان.
بعد از ورود دادهها به نرم افزار کوانل، برای هر گروه، نمرات استاندارد (Z) محاسبه شد . جدول شماره ۳ ضمیمه، نشان دهنده میانگین نمرات استاندارد گروه اول و دوم برای کلیه گویههای تحقیق به ترتیب از بیشترین نمره Z تا کمترین است.
در تجزیه و تحلیل دادهها، نمره استاندارد یا نمره Z هر گویه که بزرگتر از ۱+ باشد، دلالت بر موافقت بیشتر و نمرات هر گویه که کمتر از ۱- باشد، دلالت بر مخالفت بیشتر است.
همان طور که پیشتر عنوان شد، با بهره گرفتن از تحلیل عاملی دو گونه گروه مشخص گردید. ۱۸ نفر در گونه اول و ۱۲ نفر در گونه دوم قرار گرفتند. مقایسه نظرات این دو گروه، بر اساس نمرات استاندارد، نشان میدهد که گرچه دو گروه با مضمون ۱۴ گویه اختلاف نظر دارند ولی، در خصوص ۵۴ گویه دیگر، با یکدیگر اختلاف نظر فاحشی ندارند. به عبارت دیگر تفاوت میانگین نمرات استاندارد ۵۴ گویه تحقیق، بین دو گروه کمتر از ۱+ یا ۱- میباشد. جدول شماره۳ گویههای مورد اختلاف دو گروه را با توجه به نمرات استاندارد از مقادیر مثبت (موافق) تا مقادیر منفی (مخالف) نشان میدهد.
نمودار بالا بیانگر پاسخهای دو گروه پاسخگو (استادان و روحانیان) به ۶۸ گویه میباشد. پاسخهای گروه اول (روحانیان) با رنگ قرمز- مربع و گروه دوم (استادان) با رنگ آبی- دایره نشان داده شده است. در برخی گویهها که هر دو گروه نظرات کاملاً مشابهی داشتهاند، هر دو رنگ آبی-دایره و قرمز-مربع برهم منطبق شدهاند.
۱٫۴ گویههای مورد توافق دو گروه
برای هر گروه، نمرات استاندارد (Z) محاسبه شده است. گویههایی که اختلاف نمره استاندارد آنها بین ۱- تا ۱+ باشد، گویههایی هستند که هر دو گروه پاسخگو بر سر محتوای آن اتفاق نظر دارند. جدول شماره ۲ میانگین نمرات استاندارد دو گروه را بر اساس موافقت زیاد تا مخالفت زیاد با گویهها را نشان میدهد. این جدول در واقع، شاخصهایی را عرضه میکند که میتوان سایه روشن الگوی مطلوب برنامههای دینی تلویزیون را از لابهلای آن دید و خطوط آن را ترسیم کرد. در این قسمت ابتدا گویههای مورد توافق استادان و روحانیان مورد بررسی قرار میگیرد.
جدول شماره ۲: گویههای مورد توافق دو گروه بر اساس میزان موافقت
جدول ۲٫۴ : گویههای مورد توافق دو گروه | |||||
میانگین | گروه ۲ | گروه ۱ | گویه | شماره | حوزه |
۵۴/۱ | ۵۳/۱ | ۵۵/۱ | برنامههای دینی باید مشاوران مذهبی داشته باشند. | ۳۴ | محتوا |
۳۵/۱ | ۶۵/۱ | ۰۵/۱ | موضوعات مورد آموزش در برنامههای مذهبی باید براساس سازماندهی نظاممند پیگیری شوند و گسترش یابند. | ۶۳ | ارائه |
۲۴/۱ | ۴۹/۱ | ۹۹/۰ | در مناسبتهای مذهبی نیاید برنامههای رسانه منحصر در برنامههای مذهبی باشد. | ۵۸ | سایر |
۲۲/۱ |